Maite Megens

Nadat mijn moeder mij had aangemeld op de site van Stichting Hoogvliegers, werden we bijna direct gebeld door de piloot Bart Konings. Het was toen nog te nat om te vliegen, maar een paar weken later zou het kunnen vanaf vliegveld Goch in Duitsland, net over de grens. Wow, ik keek er erg naar uit. Het was heel fijn om aan te denken, want ik ben door de leukemie heel vaak ziek en kan dan niet naar school.

Op zaterdag 19 maart was het zover. We gingen naar Goch en zagen de piloot Bart. Hij was erg aardig en voor we het in de gaten hadden zaten we al zijn mooie vliegtuig. Ik had mijn beste vriendin Vikki meegenomen en wij moesten heel veel lachen toen we in de lucht zaten. We zijn over onze huizen gevlogen, helemaal in Heesch, we waren er zo, want het vliegtuig ging supersnel. Bart wees ons de rivieren en andere dorpen aan en toen kwamen we alweer bij de landingsbaan in Goch aan. Daar stonden onze mama’s te wachten  en te zwaaien. De vrouw van Bart en hun zoon was er ook bij. Het was leuk, we kregen nog drinken en een paar spekjes. Iedere keer als ik nu een vliegtuigje over ons huis hoor komen, denk ik aan die keer dat Vikki en ik erin zaten.

Het was heel leuk. Heel erg bedankt.

Groeten, Maite Megens.