0
Geen producten in uw winkelmandje
0
 

Rowan Pool

06 januari 2008

Rowan Pool

Rowan, zoon van Arjan en Coby Pool, is een bekende op ATCBOX. Dankzij de samenwerking met ATCBOX heeft Rowan een individuele vliegdag beleefd en onderstaande geeft een goed beeld waarom we het doen. Rowan heeft een zware vorm van epilepsie:

Arjan (vader van Rowan) schrijft:

Rowan heeft een moeilijk (zeg maar niet) te behandelen vorm van epilepsie. Hij heeft tot op heden op geen enkele medicatie (> 10) gereageerd. Het bijkomende probleem is, dat de aanvallen zijn temporaal kwab beschadigen en er dus on-omkeerbare hersenschade aan het optreden is. Dat proberen we met drogerende middelen zoveel mogelijk te remmen. Deze aanvallen komen meestal in cluster verband. Je kunt dus goede dagen hebben en hele slechte. Onze hoop is nu gericht op een mogelijke operatie (hersenchirurgie) waarvoor in november een week lang in Heemstede bij SEIN een landurige hersen en lichaamregistratie is gedaan. De uitslagen worden niet voor half februari verwacht dus zitten we in een hele moeilijke overbruggingsperiode. Een uiterst onzekere toekomst.

Dankzij de stichting Hoogvliegers kon Rowan een dagje zijn ziekte vergeten en als stoere piloot het luchtruim kiezen met Erik van Helden. Hieronder:

  • - het verslag, geschreven door Arjan.
  • - na afloop later op de avond
  • - De vlieger (Erik van Helden) zijn ervaring

Op de foto's klikken geeft een groot formaat!

Het begin

Goedemorgen allemaal,

Het heeft even geduurd maar die malle Didimon beter bekend als mister regelneef had weer eens wat geregeld.

Rowan, jullie niet helemaal onbekend door zijn ziekte geschiedenis mag vandaag, 6 januari 2008, (de voorgaande keren

lukte het niet door slecht weer of ziekte van de passagier) als hoogvlieger de lucht in.

Vanmorgen om 0800 kwam het verlossende woord en konden we hem eindelijk vertellen wat er staat te gebeuren.

Hier krijgt hij het te horen:



en hier is meneer er al helemaal aan gewend.


Dus piloten in Nederland. Let goed op rechts vandaag (en links is misschien ook niet verkeerd) want er gaat vanmorgen

een hoogvlieger de lucht in.

Zoals jullie op de foto's al konden zien heeft ie er helemaal geen zin in.

Hopenlijk vanavond meer...

Arjan

.... en het is gelukt:

Het verhaal

Zoals boven al beschreven hebben we Rowan eerst alleen verteld dat we naar een vliegveld zouden gtaan en OP het vliegveld zouden mogen kijken. Nou dat was al helemaal het einde. Hij zeurt ons de oren van het hoofd dat hij bij een vliegveld wil wonen, dus kwam het helemaal in zijn straatje. Aangekomen bij de KLM flightclub op Lelystad worden we hartelijk door onze piloot Erik verwelkomd en duiken we meteen de hangaar in om naar 'de kisten' te gaan kijken.

Erik vatte het gesprek mooi op en de heren gingen samen even op het veld kijken

Vervolgens moet je natuurlijk werken op een vliegveld, dus werden er wat kisten uit de hangaar gehaald

Natuurlijk mag je ook even een vliegtuig van binnen gaan bekijken, je bent er nu immers toch en dat hoort erbij

Hier verteld Erik aan Rowan dat hij echt mag gaan vliegen. Hij krijgt door wat de bedoeling is van de dag en vertrouwd me toe dat het toch wel een beetje spannend is.... joh!! echt ??

Zo dan zijn we er klaar voor. Instappen maar en onderweg. O nee, wacht even. Er moet eerst nog een stoere foto gemaakt worden!

Zo dan nu iedereen (ja knuffel natuurlijk ook) aan boord en kunnen we echt onder weg.

Zo.. airborne.. spannend joh.. wat worden autotjes klein, papa.. en de treinen.. het is allemaal geweldig. Let Soob trouwens even op de handen positie van deze hoogvlieger.. er is nog wel eens iets te leren

Natuurlijk moet de belangrijkste gast aan boord even sturen

Na een rondje om het huis is het mooi geweest en is de koek een beetje op. Dus gaan we lekker naar beneden staren....

Dus piloot Erik houd de kist goed in de gaten en wij genieten van de terugvlucht. Mooi een stukje boven / langs de bewolking

Nadat we voor Harderwijk zijn gezakt wordt het iets minder prettig aan boord. Tot dan toe was het turbulent loos, maar nu wordt het een beetje bumpy. Ervaren als hij is koerst Erik ons naar de landingsbaan

Na het parkeren, het even lekker relaxen moet er natuurlijk nog een statieportret geschoten worden.

en als echte afsluiting... juist, lekker bij Mama op schoot vertellen hoe het was en........

Erik ontzettend bedankt voor de onvergetelijke trip

Daan en Jeroen, wat vreselijk gaaf geregeld mannen

Kortom, de stichting Hoogvliegers heeft hier samen met THA BOX weer prima werk geleverd. Er zal nog menig keer met veel plezier aan worden terug gedacht.

Een hartelijke groet aan u allen,

Arjan, Cobi, Marijn (mocht mee) en natuurlijk Rowan.

ATC Recording dankzij ATCBOX: klik hier

Nawoord van Arjan, 's-avonds na deze enerverende dag:

Ik kom net naast Rowan weg. Een moeilijk in slaap komen pad vanavond en dat ligt niet eens aan de indrukken van de dag. Nee de epilepsie speelt weer parten. Tsja.. we hadden het al eerder verwacht deze dag, het is best lang uitgebleven. Dat is heerlijk want dan genieten we er extra van. Gisteren ging het al zo, zo, maar de nacht was goed en met wat extra stabilisatie leek het ons te doen en dat is gelukkig ook zo geweest.


Het verslag van de vlieger (Erik van Helden):

Ook van mij als vlieger een stukje over deze dag.

“GEZOCHT: Vlieger plus vliegtuig voor Rowan” was het forumtopic wat ik eind november op ATC box zag staan. Oftewel de stichting hoogvliegers wilde Rowan een onvergetelijke dag laten beleven.
Kijk voor zoiets ben ik wel te porren dus direct een mailtje gestuurd en na wat heen en weer gebel en gemail werden de data geprikt om te gaan vliegen. Helaas was het weer een aantal keren de spelbreker, maar toen was het zondagmorgen 6 januari. Om 8 uur even telefonisch contact gehad en de eerste woorden van Arjan: “He Erik, volgens mij gaat het lukken” Het zicht zou nog wel iets teruglopen maar aan het eind van de ochtend zou het weer mooi worden. Dus alle spullen pakken en naar het veld. Rond 10 uur even langs de toren om de NOTAM’s te halen en daarna snel naar de vliegclub. Iets over tienen kwam Rowan aan samen met de rest van de familie. Niet te missen natuurlijk met z’n mooie T-shirt en pet van de hoogvliegers. Snel werd ik even ingefluisterd dat Rowan nog niks wist van vliegen en dat hij alleen vliegtuigen ging kijken. Tja dat spelen we dan lekker mee. Even wat drinken..oh nee eerst vliegtuigen kijken want drinken kon echt wel wachten vond Rowan. Prachtig om toen al te zien hoe leuk hij het vond om bij de vliegtuigen te kijken zonder ook maar iets te weten van wat er verder nog op het programma stond.

Na toch maar een bakkie koffie/thee/chocomel te hebben gedronken snel weer terug naar de vliegtuigen. Langzaam werd het steeds duidelijker bij Rowan dat het niet alleen bij kijken zou blijven. De glimlach was weer helemaal terug. Snel nog even de autostoel inbouwen in de Cessna zodat Rowan wat makkelijker uit het raampje kon kijken. Na de walk-around snel naar de pomp om wat extra liters brandstof er in te gooien en dan snel de lucht in.

Vlak na het verlaten van het circuit vertelt Rowan dat het toch wel heel erg spannend en toch wel een klein beetje eng is. Op dat moment zie je direct vader in actie komen en na een paar bemoedigende woorden begint Rowan helemaal te genieten van het uitzicht. Het zicht is tegen de zon in nog niet optimaal maar na even vliegen is Harderwijk en daarna Apeldoorn zo gevonden. Ondertussen is Rowan druk bezig met zijn tweede passie. Alle spoorlijnen en treinen worden goed bekeken vanaf grote hoogte. Na ongeveer een half uurtje vliegen hebben we het belangrijkste gevonden: Doetinchem. Even zoeken naar het juiste huis maar dat is met wat aanwijzingen ook snel gevonden. Ondertussen maakt de fotocamera achterin overuren. Na het huis vliegen we richting de school van Rowan, maar onderweg daarheen geeft Rowan aan dat het mooi geweest is. Een klein trillend lipje en natte oogjes zorgen ervoor dat we direct de koers verleggen naar Lelystad. Vlak voor Lelystad zit nog een laagje bewolking waar we nog even onder moeten komen. Even een mooi gaatje zoeken en voor we het weten zitten we te schudden in de kist. Tot dan toe was het alsof we stil stonden maar dit is het serieuze werk. Rowan kan er echter niet echt mee zitten en blijft lekker naar buiten kijken.

Helaas komt aan alle mooie dingen een einde en na de landing begint men achterin te klappen. Bij de hangaar aangekomen blijkt hoeveel indruk alles gemaakt heeft. Rowan moet even alleen stoom afblazen. Op dat moment krijg ik alleen maar meer respect voor zijn ouders. De rustige manier hoe zij hiermee omgaan: Diep respect om dit dag in dag uit op te brengen en wat is het dan mooi om zoiets moois voor deze familie te kunnen doen.
Na de verplichte administratie komt de afsluiting. Het invullen van het Hoogvliegers-brevet. Ook volgt er nog een oorkonde vanuit de vliegclub met wat details over de vlucht. Arjan belooft direct dat deze twee een heel mooi plekje gaan krijgen op z’n kamer zodat hij er nog vaak aan terug kan denken. En dan komt het afscheid. Rowan komt van een meter of 10 aanrennen en vliegt me om de nek.
Tja als ik het nog niet doorhad dan was het nu helemaal duidelijk: “We hebben Rowan een fantastische dag kunnen geven!!”