Marvin Wilders

25 januari 2009

Marvin de Hoogvlieger

Marvin Wilders is piloot, wist u dat? 25 januari 2009 vloog hij als piloot boven Rotterdam samen met piloot Peter Tanis. De veslagen van zowel de familie als Peter zijn aandoenlijk om te lezen en telkens weer realiseren we ons hoe mooi het is dat we dit mogen en kunnen doen!

Verslag:

DE VLIEGREIS VAN MARVIN (25 januari 2009)

Zaterdagmiddag belde Peter Tanis om te zeggen dat het weer goed aanstond en dus de geplande vlucht zondag door zou gaan. Toen konden we Marvin vertellen dat hij zondag zou gaan vliegen. Hij stemde vrolijk lachend in met “ja”. Of hij het begreep bleef voor ons een vraag.

Zondagochtend toen hij wakker werd zeiden we weer tegen Marvin dat hij met een vliegtuig mee mocht. Weer knikte hij “ja”.
Op weg naar vliegveld Zestienhoven in Rotterdam zat hij rustig achter in de auto. We (Marvin, zus Desiré en moeder) waren op tijd thuis vertrokken en konden rustig het meeting point opzoeken. In de vertrekhal was genoeg te zien voor Marvin dus viel het wachten mee.

Toen Peter ons begroette gaf Marvin hem een hand en vond het meteen prima. Eerst zijn we in het restaurant wat gaan drinken . Daar kreeg Marvin een Hoogvliegers t-shirt en pet. Dat was succes; het t-shirt moest aan en de pet op.

Daarna gingen we naar beneden en via de douane naar buiten. Marvin vond het reuze interessant en stapte stevig mee. Zelfs de tegenwind op weg naar het vliegtuig, dat achter de hangaar al klaar stond.

Hij was helemaal onder de indruk en bekeek alles vrijwel sprakeloos. Met hulp klom hij het toestel in en liet zich door Peter helpen met de gordel en de koptelefoon. Deze hield hij de hele vlucht netjes op zijn hoofd.

Met zijn voor ons zo bekende “big-smile” bekeek Marvin alles in het vliegtuig en wat er buiten te zien was. Gedurende de hele vlucht zat hij genietend alles te bekijken. Het was ook mooi helder weer.
Toen we een poosje vlogen liet Peter Marvin ook sturen. Aanvankelijk vond hij het vreemd en liet het stuur los. Echter later nam hij spontaan het stuur weer vast, hij voelde zich dus op zijn gemak.

Marvin’s dagbesteding en logeerhuis hebben we niet kunnen vinden, maar dat maakte Marvin niets uit. Hij heeft genoten.
Na de landing nog een paar foto’s en toen naar de aankomsthal. Daar kreeg Marvin zijn vliegbrevet, wat natuurlijk thuis opgehangen moest worden.

Wat een belevenis voor Marvin. Hartelijk dank Peter. Marvin heeft zelfs je naam onthouden en zei zelfs het woord vliegtuig. Heel knap gezien zijn ernstige verstandelijke handicap.

Marvin’s stralende lach sprak boekdelen!!!!!!!!!

Wij hopen dat nog velen zo mogen genieten. Dank je wel Hoogvliegers
Familie Wilders

Verslag piloot Peter Tanis:

Vlucht met Hoogvlieger Marvin,

Op 25 januari was het dan zo ver. Hoogvlieger Marvin zou gaan vliegen. De dagen er voor was het voor mij nog wel afwachten hoe sterk de crosswind (wind dwars op de baan) zou zijn. Uiteindelijk is de windvoorspelling de dag voor de vlucht van windkracht 5 naar 4 gezakt en kon de vlucht gelukkig doorgaan.
Voor zowel Marjo, de moeder van Marvin, als zijn zus Désiré en ook voor mij zou het toch afwachten zijn hoe Marvin op het hele gebeuren zou gaan reageren.
Na een tijdje gevlogen te hebben heb ik Marvin's handen op de yoke (stuur) gelegd en hem de interactie laten voelen welke yoke-bewegingen bij een rustige linker- en een rechterbocht horen. Hierna haalde Marvin toch zelf weer zijn handen van het stuur, waarschijnlijk toch even geschrokken.
Even later had hij toch weer moed verzameld want hij pakte zelf het stuur weer vast en heeft dat de rest van de vlucht niet meer losgelaten. Voor mij was dit een mooi moment evenals de glimlach op het gezicht van Marvin. Vlak voor de landing heb ik weer de handen van Marvin van de yoke moeten halen en heb vervolgens alle passagiers verteld hoe de crosswindlanding zou gaan verlopen.

Tijdens het terugtaxiën op de Inner Track passeerde in tegengestelde richting op de Outer Track een Boeing 737 van Transavia waarvan de vliegers, Marvin met zijn goed zichtbaar dragende Hoogvliegerspet en -T-shirt, al zwaaiend begroetten.

Fijn, dat andere vliegers, verkeersleiders en ander grondpersoneel ook zo meeleven met een individuele Hoogvliegersvlucht.

Ik heb er weer enorm van genoten.

Bedankt Marvin, Marjo en Désiré.