Erik Kerkhoven

De coolste dag van Erik 
  
Op zondag 8 februari mocht Erik van 8 vliegen.

Eerst stonden we voor een hek! Maar het was de moeite waard. Toen belden we de piloot. Toen deed hij de poort open. Toen bracht Hij ons naar een groot gebouw toen kwamen we bij een café daar hingen mooie vliegtuigjes.

 

toen bracht de piloot ons naar een één of ander vlieg tuig eigenlijk best klein maar cool heel cool echt héél cool! Een toen was het nog net geen tijd eerst moesten er 4 voor ons niet leuk maar de moeite waart maar het opstijgen ging wel goed maar ik mocht- Zelf sturen een dat was heel leuk the end Van Erik

Dat is het verslag van Erik. Hier is het verslag van papa, die gelukkig ook mee mocht: Erik was zolang hij wist dat hij mocht vliegen, hier helemaal vol van. Zijn juf op school zei later dat ze blij was dat het achter de rug was, want Erik was de hele week met zijn hoofd in de wolken. Erik z'n broer Bart durfde niet goed. Daarom ging zijn beste vriend Jimte mee. Op vliegveld Eelde werden we opgehaald door piloot Anton Beijer (nadat we, zoals Erik al schreef, even voor een hek hadden gewacht). Anton nam ons mee naar de gezellige Aeroclub. Erik kreeg van Anton een mooie pet en t-shirt. Anton vroeg waar Erik heen wilde, het TT circuit of de Waddenzee. Het werd de Waddenzee. Het vliegtuig stond al buiten klaar. Nog even de buienradar checken en toen konden we instappen. 

Erik ging voorin, naast de piloot. Jimte en ik gingen achterin. Meer konden er niet in. De motor werd gestart en we taxiden naar de startbaan. Op dat moment kwamen er juist wat vliegtuigen binnen. Daar moesten we op wachten en dat duurde wel even. Maar toen gingen we echt. We vlogen naar het Noorden en al snel mocht Erik de stuurknuppel overnemen. Het instrumentenpaneel was zo hoog dat Erik er niet goed overheen kon kijken. Geen probleem. Gewoon op je knieën zitten. Dan ben je wat hoger en kan je het prima zien. Er waren wat buien en wolken en daar moesten we omheen, overheen en tussendoor. Geen probleem voor Erik. Hij stuurde ons erlangs alsof hij al jaren niet anders gewend was. Het was een mooie vlucht over Groningen, het Lauwersmeer, de Waddenzee (we zagen Ameland en Schiermonnikoog) en weer terug. En voor Erik was het het allermooist dat hij zelf stuurde. Maar het was nog niet voorbij! Inplaats van gewoon te landen, maakten we een doorstart en we vlogen nog een rondje rond het vliegveld. Daarna landden we echt. Erik kreeg een certificaat als bewijs dat hij echt goed heeft gevlogen. Ondertussen hadden Bart en zijn moeder wel erg veel spijt dat zij niet toch mee waren gegaan ....

Een geweldige dag. Ontzettend bedankt stichting Hoogvliegers en Anton Beijer.

Klik hier voor alle foto's