0
Geen producten in uw winkelmandje
0
 

Jorrit Strik

24 augustus 2008

Jorrit de Hoogvlieger

24 augustus 2008. Jorrit Strik is nu piloot dankzij piloot Marc Welleman.... en dat het wederom een leuke ervaring was bewijzen het verslag van de ouders, het verslag van Marc maar ook zeker de zeer mooie foto's gemaakt door onze huis fotograaf Kitty Vos van PhoxPhoto.


Verslag ouders:

Al een paar dagen was Jorrit een beetje zenuwachtig... vliegen ? Dat was zijn grote wens maar wel heel spannend. Hij kreeg er steeds meer zin in en het was dan ook een domper toen er iets mis ging met zijn Broviac catheter en we op de zondagochtend eerst naar het AMC moesten, naar de chirurg. Gelukkig werkte iedereen mee om Jorrit op tijd in Hilversum op het vliegveld te kunnen laten zijn!

Jorrit was wat moe van alle inspanning die ochtend in het ziekenhuis maar.. toen we aan kwamen rijden en hij de vliegtuigen zag kwamen zijn praatjes terug. We werden opgewacht door piloot Marc en fotograaf Kitty. Eerst even wat kletsen en het echte hoogvlieger t-shirt aan doen en toen: naar het vliegtuig!

Marc wist Jorrit op de juiste manier te benaderen en legde Jorrit van alles uit over de werking van het toestel. Jorrit genoot nu al!

Hij was erg moe die dag maar van zenuwen was niks te merken; hij stapte zo het vliegtuig in en zwaaide gedag naar de achterblijvers!

In de lucht nam Jorrit zijn taak zeer serieus en hij liet het stuur dan ook echt niet los! Hij vond de koetjes zo klein en de bomen zo speelgoedachtig. Als klap op de vuurpijl vlogen we over ons eigen huis heen en zag Jorrit toch echt onze hond buiten staan zwaaien  ;-) Leuk om over je eigen omgeving te vliegen!

Jorrit zat volop te genieten en de tijd vloog dan ook om.. Tijdens het landen liet Jorrit eindelijk het stuur even los zodat zijn "collega" Marc zijn werk kon doen. Eenmaal op de grond was Jorrit erg moe. Zijn energie had hij gestoken in het piloot zijn!

Co-piloot Marc had nog een brevet voor Jorrit en na wat na gepraat te hebben was de fantastische dag voorbij!


Niet alleen Jorrit maar ook  wij (als ouders) hebben genoten!

Vanaf het moment dat we Jorrit de auto in tilden tot de volgende morgen was hij zoo moe en heeft hij bijna continu geslapen. Heel even werd hij wakker toen ik zijn infuuspomp instelde. Hij zei: "mama...nu ben ik echt piloot " En toen sliep hij verder..

Bedankt, mensen van de hoogvliegers!


Verslag Marc Welleman (piloot)

Jorrit is Hoogvlieger!!

Vandaag, zondag 24 augustus, was het de luchtdoop voor Jorrit en zijn vader Ron en moeder Anne. We hadden de afspraak al even geleden gemaakt dus gisteren nog even gebeld met het definitieve GO. Jorrit was al goed voorbereid en had er veel zin in. Zelf vliegen, dat was een grote wens. Het bleek die ochtend toch nog wel even spannend of Jorrit echt zou vliegen, want hij moest onverwacht eerst langs het ziekenhuis.

Om 14.00 uur was een ieder verzameld in het restaurant op vliegveld Hilversum om even kennis te maken. Na een klein half uurtje was Jorrit voldoende gewend en zijn we naar het vliegtuig gelopen. Eerst even het vliegtuig goed bekijken.. waar is dit voor en hoe werkt dat?? Ondertussen gebeurt er om ons heen ook het e.e.a.: vliegtuigen die taxien, een
helicopter die over de baan vliegt..da's toch wel mooi en dichtbij.

Vervolgens iedereen de Piper Archer in. Pa en ma achterin en Jorrit op een drietal kussens aan de controls. Zijn beste vriend blijft achter. Jorrit had al snel door hoe het stuur werkt en is al driftig aan het sturen..kijk als ik zo doe beweegt er iets aan de vleugel. Nu iedereen goed zit naar de baan taxien; even de run up en dan de baan 18 op voor Jorrits eerste take off.

Als we los zijn verlaten we vliegveld Hilversum en gaan in zuidelijke richting op naar Meteren. Daar woont Jorrit. Dat hadden ze niet gedacht, want Meteren is toch ver weg??  Na 10 minuutjes maken we bochtjes boven het huis van Jorrit en zwaaien we naar de buren en Jip, zijn vriend de hond.

Nadat we iedereen gedag hebben gezegd gaan we weer naar het Noorden en via Nijkerk en Pampus gaan we terug naar Hilversum. Daar aangekomen maken we eerst een low pass, dat vond die vriendelijke meneer op de toren een leuk idee, en vervolgens terug om echt te landen.

Toen we stilstonden liet Jorrit de controls vermoeid los. Het leven van een piloot is toch niet zó makkelijk en je moet hard werken, maar wel erg leuk.

Het was een leuke middag en we hebben er weer een toppiloot bij.

Marc

 

Klik hier voor alle foto's.