Ruben van Vuuren
28 december 2009Beste Hoogvliegers,
Hier ons verslag van deze super zonnige hoogvlieger winterdag.
Ruben was opgegeven via de stichting MEE.
Ontzettend leuk want Ruben vliegt al jaren met een cessna maar dan vanuit zijn stoel achter de flightsimulator op de computer!
Dat hij nu écht kon gaan vliegen was helemaal te gek, dat had hij nog nooit eerder gedaan.
Op 5 december kregen we een bericht van de piloot Ben Marcelis. Hij vroeg of Ruben zin had om een eindje te gaan vliegen. Het was het beste sinterklaascadeau wat je kunt krijgen.
We hebben wat datums geprikt in de hoop dat het mooi weer zou zijn. Ben heeft ons via de mail en telefoon steeds op de hoogte gehouden, echt super!
28 december belde Ben om ons te zeggen dat het die middag ging gebeuren, en terwijl we hem aan de telefoon hadden was het flink aan het hagelen.
We konden ons niet voorstellen dat het die middag goed weer zou zijn.
Ruben pakte zijn pilotenpet en zijn knuffelschildpad en de zon kwam tevoorschijn !
We reden naar de “Vliegclub Rotterdam” waar we hartelijk ontvangen werden.
Eerst kregen we een rondleiding in en rondom het vliegtuig. Alles checken voor de veiligheid. Benzine controleren, de motor, de olie, de propeller en nog veel meer.
Daarna kreeg Ruben een prachtig shirt en pet van de hoogvliegers en konden we echt gaan!
Motor aan, riemen vast, koptelefoon op en taxiën maar naar de startbaan.
Eenmaal bij de startbaan aangekomen vroeg de piloot toestemming om op te stijgen maar daar moesten we even op wachten!
Opeens kwam een grote Boeing op ons af gereden maar wij stonden al klaar!! En de baan is niet groot genoeg om ons te passeren!! Wat nu??
Nog maar eens gauw toestemming vragen om op te stijgen.
De verkeerstoren was ons éven vergeten door het wisselen van de wacht!
Toen konden we de lucht ingaan.
Wauw, wat een uitzicht. Ruben heeft er erg van genoten. We vlogen over Gouda, Waddinxveen, Zoetermeer en toen wel 2 keer over ons huis in Nootdorp waar onze buren foto’s van ons maakte vanaf de grond.
Helaas werd Ruben daarna een beetje misselijk maar met de spuugzakjes in de aanslag vlogen we verder over Rijswijk en Den Haag.
Bij Scheveningen mocht Ruben zélf vliegen, dat was echt een belevenis ! zijn droom om écht eens zelf te vliegen werd vervuld.
Behalve voor mama, wat die was veel te bang dat het mis zou gaan, maar Ruben wist heel goed wat hij moest doen.
De verkeerstoren wilde alleen dat we een stukje hoger gingen vliegen (goed dat ze niet wisten dat Ruben van 10 jaar achter het stuur en de knoppen zat.)
We vlogen verder over Hoek van Holland , Maassluis en Pernis. Dat was echt een topper, het leek net madurodam. Toen weer richting Rotterdam waar we onderweg nog een andere cessna tegen kwamen in de lucht.
Toen kwam er nog een rondje over Rotterdam Airport waarna we weer gingen landen!
Eenmaal geland reed Ruben zélf het vliegtuigje even terug naar de vliegclub!
We spraken nog wat na en Ruben kreeg een heus vliegbrevet.
Hij kon geen afscheid nemen daar bij de vliegclub, het was echt een belevenis voor hem.
In de avond stapte hij weer meteen achter zijn computer om vervolgens nog even verder te vliegen op zijn flightsimulator in de cessna.
en droomt hij van nog een keer écht vliegen.
Ben Marselis (de piloot) willen we ontzettend bedanken voor zijn enthousiasme en geduld en de Stichting Hoogvliegers die dit allemaal mogelijk maakt!
Bedankt allemaal! Het was SUPER!!!!!!!
Hier ons verslag van deze super zonnige hoogvlieger winterdag.
Ruben was opgegeven via de stichting MEE.
Ontzettend leuk want Ruben vliegt al jaren met een cessna maar dan vanuit zijn stoel achter de flightsimulator op de computer!
Dat hij nu écht kon gaan vliegen was helemaal te gek, dat had hij nog nooit eerder gedaan.
Op 5 december kregen we een bericht van de piloot Ben Marcelis. Hij vroeg of Ruben zin had om een eindje te gaan vliegen. Het was het beste sinterklaascadeau wat je kunt krijgen.
We hebben wat datums geprikt in de hoop dat het mooi weer zou zijn. Ben heeft ons via de mail en telefoon steeds op de hoogte gehouden, echt super!
28 december belde Ben om ons te zeggen dat het die middag ging gebeuren, en terwijl we hem aan de telefoon hadden was het flink aan het hagelen.
We konden ons niet voorstellen dat het die middag goed weer zou zijn.
Ruben pakte zijn pilotenpet en zijn knuffelschildpad en de zon kwam tevoorschijn !
We reden naar de “Vliegclub Rotterdam” waar we hartelijk ontvangen werden.
Eerst kregen we een rondleiding in en rondom het vliegtuig. Alles checken voor de veiligheid. Benzine controleren, de motor, de olie, de propeller en nog veel meer.
Daarna kreeg Ruben een prachtig shirt en pet van de hoogvliegers en konden we echt gaan!
Motor aan, riemen vast, koptelefoon op en taxiën maar naar de startbaan.
Eenmaal bij de startbaan aangekomen vroeg de piloot toestemming om op te stijgen maar daar moesten we even op wachten!
Opeens kwam een grote Boeing op ons af gereden maar wij stonden al klaar!! En de baan is niet groot genoeg om ons te passeren!! Wat nu??
Nog maar eens gauw toestemming vragen om op te stijgen.
De verkeerstoren was ons éven vergeten door het wisselen van de wacht!
Toen konden we de lucht ingaan.
Wauw, wat een uitzicht. Ruben heeft er erg van genoten. We vlogen over Gouda, Waddinxveen, Zoetermeer en toen wel 2 keer over ons huis in Nootdorp waar onze buren foto’s van ons maakte vanaf de grond.
Helaas werd Ruben daarna een beetje misselijk maar met de spuugzakjes in de aanslag vlogen we verder over Rijswijk en Den Haag.
Bij Scheveningen mocht Ruben zélf vliegen, dat was echt een belevenis ! zijn droom om écht eens zelf te vliegen werd vervuld.
Behalve voor mama, wat die was veel te bang dat het mis zou gaan, maar Ruben wist heel goed wat hij moest doen.
De verkeerstoren wilde alleen dat we een stukje hoger gingen vliegen (goed dat ze niet wisten dat Ruben van 10 jaar achter het stuur en de knoppen zat.)
We vlogen verder over Hoek van Holland , Maassluis en Pernis. Dat was echt een topper, het leek net madurodam. Toen weer richting Rotterdam waar we onderweg nog een andere cessna tegen kwamen in de lucht.
Toen kwam er nog een rondje over Rotterdam Airport waarna we weer gingen landen!
Eenmaal geland reed Ruben zélf het vliegtuigje even terug naar de vliegclub!
We spraken nog wat na en Ruben kreeg een heus vliegbrevet.
Hij kon geen afscheid nemen daar bij de vliegclub, het was echt een belevenis voor hem.
In de avond stapte hij weer meteen achter zijn computer om vervolgens nog even verder te vliegen op zijn flightsimulator in de cessna.
en droomt hij van nog een keer écht vliegen.
Ben Marselis (de piloot) willen we ontzettend bedanken voor zijn enthousiasme en geduld en de Stichting Hoogvliegers die dit allemaal mogelijk maakt!
Bedankt allemaal! Het was SUPER!!!!!!!