Boyd van Miert
03 januari 2010Mijn Hoogvliegdag.
Zondag 3 januari was het dan eindelijk zover. Ik ga vliegen!!
Een week eerder was onze afspraak op het laatste moment niet doorgegaan i.v.m het slechte weer.
Vandaag is de de lucht strakblauw, het zonnetje schijnt en er ligt een dik pak sneeuw. Zoveel dat de sneeuwschuivers bezig zijn de baan sneeuwvrij te maken.
Mijnheer Bunt, de piloot, legt in de kantine van Seppe aan ons uit dat er na het schoonmaken van de baan nog iemand over de baan loopt om hem te controleren. Daarna wordt er nog een remproef gedaan om te kijken of de baan niet te glad is.
Nadat de baan was goedgekeurd liepen we naar de hangaar waar de Cessna van mijnheer Bunt stond. Toen de deur openging bleek dat er een aantal andere vliegtuigen voor ons vliegtuig stond. Dus moesten we eerst een heleboel manouvreren om hem eruit te krijgen.
Een kwartier later stond het vliegtuig buiten en konden we beginnen met de controle. Mijnheer Bunt liep om het vliegtuig heen en klopte en voelde overal aan (ik denk om te kijken of er niets los zat). Omdat ik mee mocht helpen met controleren ben ik ook maar een beetje gaan kloppen.
Goed, het vliegtuig was in orde en we konden instappen. De koptelefoons die we opkregen zorgden ervoor dat we met elkaar konden praten zonder dat we last hadden van het motorlawaai.
Nadat we alle instrumenten hadden gecheckt zijn we de baan opgegaan. We moesten eerst nog even wachten op een vluigtuig wat aan het landen was. Op Seppe moet de piloot dit zelf in de gaten houden. Het opstijgen ging veel sneller dan ik verwacht had.
Eenmaal in de lucht mocht ik, na een korte instructie, het stuur overnemen. Om mijn brevet te halen moest ik een aantal dingen doen.
Ik moest de meters goed in de gaten houden: hoogte, koers en snelheid. Ook moest ik 360 graden over links en daarna over rechts draaien.
Dat ging best wel goed, maar ik moest wel goed tijdens de bocht op de meters blijven letten.
Als het vliegtuig scheef hing in de bocht kon je goed zien hoe mooi het landschap was. Het was prachtig wit, een soort winterwonderland.
We zijn richting Zeeland gevlogen en hebben de Haringvlietbrug gezien. Ook zijn we over Dinteloord, Stampergat en Oudenbosch gevlogen. Bij Oudenbosch kon je heel goed de Basiliek zien.
Intussen waren we weer bijna bij Seppe. Maar ja aan alles, ook aan leuke dingen, komt een eind.
Mijnheer Bunt landde het vliegtuig, ik hoop dat ik dit zelf over een paar jaar ook kan.
Eenmaal geland gingen we terug naar de kantine waar ik nijn brevet kreeg en gefeliciteerd werd.
Ik vond het een geweldige dag, vooral omdat ik zelf ook piloot wil worden.
Ik geef deze dag een dikke 10!!!
Groetjes Boyd van Miert
Piloot Hans Bunt doet ook verslag:
Boyd HOOGvlieger,
Onze eerste vliegafspraak, nog in 2009, ging vanwege het weer tot grote teleurstelling van Boyd niet door maar daar is wel een heel mooie dag voor in de plaats gekomen: Zondag, 3 januari: Bijna windstil, een strakblauwe lucht en .. sneeuw!
We hadden de afspraak met een uur verlaat om de jongens op Seppe de kans te geven om de baan sneeuwvrij te maken en dat hebben ze dan ook keurig gedaan. Na de kist met veel gepriegel en de uitstekende assistentie van Boyd en zijn ouders uit de hangaar gemanoeuvreerd te hebben,
gingen we vliegen! Bijna direct na take-off nam Boyd de besturing over en kon ik heerlijk relaxt van de helder witte wereld genieten.
Natuurlijk kreeg Boyd zijn brevet niet voor niets dus moest hij een 360 over links en een stukje verder 180 over recht draaien, wat hij uitmuntend deed!
De hele vlucht bleef hij prima op hoogte en hield perfect koers. Alleen de landing heb ik voor hem gedaan, maar het is een kwestie van tijd en dan kan
hij dat ook!
Boyd heeft UITSTEKEND gevlogen en is zijn HOOGvliegers brevet meer dan waard!
Hans Bunt
Zondag 3 januari was het dan eindelijk zover. Ik ga vliegen!!
Een week eerder was onze afspraak op het laatste moment niet doorgegaan i.v.m het slechte weer.
Vandaag is de de lucht strakblauw, het zonnetje schijnt en er ligt een dik pak sneeuw. Zoveel dat de sneeuwschuivers bezig zijn de baan sneeuwvrij te maken.
Mijnheer Bunt, de piloot, legt in de kantine van Seppe aan ons uit dat er na het schoonmaken van de baan nog iemand over de baan loopt om hem te controleren. Daarna wordt er nog een remproef gedaan om te kijken of de baan niet te glad is.
Nadat de baan was goedgekeurd liepen we naar de hangaar waar de Cessna van mijnheer Bunt stond. Toen de deur openging bleek dat er een aantal andere vliegtuigen voor ons vliegtuig stond. Dus moesten we eerst een heleboel manouvreren om hem eruit te krijgen.
Een kwartier later stond het vliegtuig buiten en konden we beginnen met de controle. Mijnheer Bunt liep om het vliegtuig heen en klopte en voelde overal aan (ik denk om te kijken of er niets los zat). Omdat ik mee mocht helpen met controleren ben ik ook maar een beetje gaan kloppen.
Goed, het vliegtuig was in orde en we konden instappen. De koptelefoons die we opkregen zorgden ervoor dat we met elkaar konden praten zonder dat we last hadden van het motorlawaai.
Nadat we alle instrumenten hadden gecheckt zijn we de baan opgegaan. We moesten eerst nog even wachten op een vluigtuig wat aan het landen was. Op Seppe moet de piloot dit zelf in de gaten houden. Het opstijgen ging veel sneller dan ik verwacht had.
Eenmaal in de lucht mocht ik, na een korte instructie, het stuur overnemen. Om mijn brevet te halen moest ik een aantal dingen doen.
Ik moest de meters goed in de gaten houden: hoogte, koers en snelheid. Ook moest ik 360 graden over links en daarna over rechts draaien.
Dat ging best wel goed, maar ik moest wel goed tijdens de bocht op de meters blijven letten.
Als het vliegtuig scheef hing in de bocht kon je goed zien hoe mooi het landschap was. Het was prachtig wit, een soort winterwonderland.
We zijn richting Zeeland gevlogen en hebben de Haringvlietbrug gezien. Ook zijn we over Dinteloord, Stampergat en Oudenbosch gevlogen. Bij Oudenbosch kon je heel goed de Basiliek zien.
Intussen waren we weer bijna bij Seppe. Maar ja aan alles, ook aan leuke dingen, komt een eind.
Mijnheer Bunt landde het vliegtuig, ik hoop dat ik dit zelf over een paar jaar ook kan.
Eenmaal geland gingen we terug naar de kantine waar ik nijn brevet kreeg en gefeliciteerd werd.
Ik vond het een geweldige dag, vooral omdat ik zelf ook piloot wil worden.
Ik geef deze dag een dikke 10!!!
Groetjes Boyd van Miert
Piloot Hans Bunt doet ook verslag:
Boyd HOOGvlieger,
Onze eerste vliegafspraak, nog in 2009, ging vanwege het weer tot grote teleurstelling van Boyd niet door maar daar is wel een heel mooie dag voor in de plaats gekomen: Zondag, 3 januari: Bijna windstil, een strakblauwe lucht en .. sneeuw!
We hadden de afspraak met een uur verlaat om de jongens op Seppe de kans te geven om de baan sneeuwvrij te maken en dat hebben ze dan ook keurig gedaan. Na de kist met veel gepriegel en de uitstekende assistentie van Boyd en zijn ouders uit de hangaar gemanoeuvreerd te hebben,
gingen we vliegen! Bijna direct na take-off nam Boyd de besturing over en kon ik heerlijk relaxt van de helder witte wereld genieten.
Natuurlijk kreeg Boyd zijn brevet niet voor niets dus moest hij een 360 over links en een stukje verder 180 over recht draaien, wat hij uitmuntend deed!
De hele vlucht bleef hij prima op hoogte en hield perfect koers. Alleen de landing heb ik voor hem gedaan, maar het is een kwestie van tijd en dan kan
hij dat ook!
Boyd heeft UITSTEKEND gevlogen en is zijn HOOGvliegers brevet meer dan waard!
Hans Bunt