Mauro Craenen
20 maart 2010Zaterdag 20 maart: 'Opstaan Mauro, vandaag is je grote avontuur'. 'Je gaat vliegen'. 'Gaaf man'. 'Wat ben jij een bofkont'. Mauro 'vliegt' uit bed, kleed zich aan, poetst zijn tanden en komt naar beneden om te ontbijten. Hij is duidelijk gespannen, maar wel prettig gespannen. Enorm uitgelaten zullen we maar zeggen. Opa heeft bij ons geslapen vannacht. We eten met zijn allen en de gesprekken gaan alleen over het vliegen. Eigenlijk vinden we het allemaal wel spannend. Raar eigenlijk dat je PDD-NOS hebt en dan het 'geluk' hebt dat je dit mag meemaken. Een dubbel gevoel. We gaan er enorm van genieten en als iemand het verdiend heeft is het onze Mauro wel.
Kurt, Mauro's piloot, belt ons tijdens ons ontbijt op om door te geven dat het vliegen zeker door zal gaan vandaag. Het is mooi vliegweer en de wind staat gunstig. Ik, moeder van Mauro, pak nog een pak koekjes uit de kast om de vliegers mee te geven, voor het geval het bloedsuikerspiegel omlaag gaat en het vliegtuig omhoog. Voor de zekerheid liggen er zakjes in het vliegtuig.
We stappen in de auto en gaan op weg naar de KLu in Eindhoven. Daar ontmoeten we Kurt voor het eerst. We maken kennis en melden ons bij de ingang van de basis. Na ons gelegitimeerd te hebben mogen we de slagboom door en rijden achter Kurt aan naar het 'vliegveld' waar Mauro de dag van zijn leven gaat beleven. Mauro mag bij Kurt in de auto.
Op de betreffende locatie moet Kurt eerst aanmelden dat hij wil gaan vliegen, wie er allemaal meegaat, met welk vliegtuig, hoe laat ze willen gaan, hoeveelheid brandstof enz...enz.....! We drinken nog wat, krijgen heel veel uitleg over het hoe en wat, Mauro krijgt van Stichting Hoogvliegers een mooi Hoogvliegers shirt met een stoere pet en dan vertrekken we eindelijk naar de hangaar waar de 'kisten' staan. Mauro heeft al een mooie kist uitgezocht. Een wit met oranje Cessna/PH-DKF. De kist ziet er goed uit. Wel klein als je net een passagiersvliegtuig van Ryan-air hebt zien landen. Als moeder zijnde heb je dan toch een akelig gevoel in je buik.
In de hangar aangekomen lopen we richting de kist die al buiten staat opgesteld.
Mauro, Timo en opa gaan samen met Kurt naar het vliegtuig en stappen in. Ze zetten allemaal een koptelefoon op tegen het geluid.
Dan gaan ze op weg naar de startbaan. Ze gaan eerst het vliegtuig uitproberen en checken of er niets verdachts is. Rare geluiden, geuren, enz.... Als er maar enige twijfel is wordt er niet gevlogen. Ondertussen houden ze contact met de toren. Als het vliegtuig helemaal gecheckt is krijgen ze toestemming om op te stijgen. En daar gaan ze dan
op weg naar de Efteling, de Beekse Bergen en het provinciehuis in 's-Hertogenbosch. Alleen weten zij dat nog niet.
Na ongeveer 45 minuten krijgen we te horen dat ze weer in de buurt zijn en zich gaan opmaken om te gaan landen. Eerst zullen ze op ongeveer 10 meter hoogte over de landingsbaan gaan vliegen, een rondje vliegen over de basis en dan te gaan landen.
Dit gaat allemaal voorspoedig. Als ze veilig geland zijn en uitstappen krijgen we de verhalen te horen. Mauro heeft zelf mogen vliegen. Van Tilburg naar Oosterwijk. Opa vond het hele vliegtochtje toch niet zo leuk als hij gedacht had. En Timo is ook super enthousiast. Wat een happening. Mauro is het eerste uur heel stil en helemaal onder de indruk.
Deze hele week heeft Mauro het veel over het vliegen gehad, hij heeft zijn Hoogvliegerspet op en zijn T-shirt aan. Dit was echt een hele mooie dag.
Bedankt Kurt, voor alles. Mauro houdt heel graag contact met je. Je hebt hem enorm enthousiast gemaakt.
En bedankt Stichting Hoogvliegers. Wat goed dat jullie er zijn. Jullie doen fantastisch werk en maken voor kinderen met een beperking, zoals bij Mauro (PDD-NOS) het mogelijk om iets heel groots te kunnen doen wat onmogelijk is voor iemand zonder beperking. Super!
Miranda Craenen.
Kurt, Mauro's piloot, belt ons tijdens ons ontbijt op om door te geven dat het vliegen zeker door zal gaan vandaag. Het is mooi vliegweer en de wind staat gunstig. Ik, moeder van Mauro, pak nog een pak koekjes uit de kast om de vliegers mee te geven, voor het geval het bloedsuikerspiegel omlaag gaat en het vliegtuig omhoog. Voor de zekerheid liggen er zakjes in het vliegtuig.
We stappen in de auto en gaan op weg naar de KLu in Eindhoven. Daar ontmoeten we Kurt voor het eerst. We maken kennis en melden ons bij de ingang van de basis. Na ons gelegitimeerd te hebben mogen we de slagboom door en rijden achter Kurt aan naar het 'vliegveld' waar Mauro de dag van zijn leven gaat beleven. Mauro mag bij Kurt in de auto.
Op de betreffende locatie moet Kurt eerst aanmelden dat hij wil gaan vliegen, wie er allemaal meegaat, met welk vliegtuig, hoe laat ze willen gaan, hoeveelheid brandstof enz...enz.....! We drinken nog wat, krijgen heel veel uitleg over het hoe en wat, Mauro krijgt van Stichting Hoogvliegers een mooi Hoogvliegers shirt met een stoere pet en dan vertrekken we eindelijk naar de hangaar waar de 'kisten' staan. Mauro heeft al een mooie kist uitgezocht. Een wit met oranje Cessna/PH-DKF. De kist ziet er goed uit. Wel klein als je net een passagiersvliegtuig van Ryan-air hebt zien landen. Als moeder zijnde heb je dan toch een akelig gevoel in je buik.
In de hangar aangekomen lopen we richting de kist die al buiten staat opgesteld.
Mauro, Timo en opa gaan samen met Kurt naar het vliegtuig en stappen in. Ze zetten allemaal een koptelefoon op tegen het geluid.
Dan gaan ze op weg naar de startbaan. Ze gaan eerst het vliegtuig uitproberen en checken of er niets verdachts is. Rare geluiden, geuren, enz.... Als er maar enige twijfel is wordt er niet gevlogen. Ondertussen houden ze contact met de toren. Als het vliegtuig helemaal gecheckt is krijgen ze toestemming om op te stijgen. En daar gaan ze dan
op weg naar de Efteling, de Beekse Bergen en het provinciehuis in 's-Hertogenbosch. Alleen weten zij dat nog niet.
Na ongeveer 45 minuten krijgen we te horen dat ze weer in de buurt zijn en zich gaan opmaken om te gaan landen. Eerst zullen ze op ongeveer 10 meter hoogte over de landingsbaan gaan vliegen, een rondje vliegen over de basis en dan te gaan landen.
Dit gaat allemaal voorspoedig. Als ze veilig geland zijn en uitstappen krijgen we de verhalen te horen. Mauro heeft zelf mogen vliegen. Van Tilburg naar Oosterwijk. Opa vond het hele vliegtochtje toch niet zo leuk als hij gedacht had. En Timo is ook super enthousiast. Wat een happening. Mauro is het eerste uur heel stil en helemaal onder de indruk.
Deze hele week heeft Mauro het veel over het vliegen gehad, hij heeft zijn Hoogvliegerspet op en zijn T-shirt aan. Dit was echt een hele mooie dag.
Bedankt Kurt, voor alles. Mauro houdt heel graag contact met je. Je hebt hem enorm enthousiast gemaakt.
En bedankt Stichting Hoogvliegers. Wat goed dat jullie er zijn. Jullie doen fantastisch werk en maken voor kinderen met een beperking, zoals bij Mauro (PDD-NOS) het mogelijk om iets heel groots te kunnen doen wat onmogelijk is voor iemand zonder beperking. Super!
Miranda Craenen.