0
Geen producten in uw winkelmandje
0
 

Ko Piloot op bezoek in de Caribbean

02 juni 2015

Het werd weer eens tijd voor een tripje en deze keer mocht ik mee naar de Caribbean. Ik mocht twee weken mee naar Curacao, een stukje Nederland in de aangenaam warme tropen. Mijn “gezagvoerder” gaat hier om de drie maanden voor twee weken werken bij de Kustwacht en had mij uitgenodigd om eens een keer mee te gaan waar ik natuurlijk geen nee tegen kon zeggen.

Zaterdagmorgen koffertje gepakt en ingechecked om met de jullie ook wel bekende “blauwe bus” van Schiphol naar Curacao te vliegen, wat een boel mensen gaan hierin zeg, gelukkig zaten we bijna voorin en hadden we alle ruimte zodat we relaxed de grote oversteek van bijna 10 uur konden maken. Bij het raampje hadden we een goed uitzicht naar buiten en hoog dat we zaten, wel 10 km en we vlogen bijna 1000 km per uur. Omdat we bij de deur zaten waren we als eerste buiten, pffff warm hier zeg, thuis vroor het nog vanmorgen en nu is het ruim 30 graden.

De Dutch Caribbean Coast Guard waar we de komende tijd te gast zijn zorgt voor veiligheid en inspecties in de Caribische Zee en rondom de eilanden Aruba, Bonaire en Curacao dit worden de Benedenwindse of ABC eilanden genoemd en de Bovenwindse eilanden te weten St-Maarten, St Eustatius en Saba.

Deze patrouille’s doen ze met zowel boten, helikopters en vliegtuigen. De boten zijn er in allerlei soorten en maten, van klein en supersnel tot heel groot met zelfs helikopters aan boord. De kleine bootjes zijn voor patrouilles rondom de eilanden en de middelgrote en grote schepen opereren verder op open zee. Hieronder zie je er een paar oa. 2x Oceangoing Patrol Vessel (OPV Holland klasse), in het midden, erachter de Pelikaan (ondersteuningsschip), voorop gaan de kleine maar snelle Super-rhibs en FRISC’en (google maar eens op FRISC en dan naar defensie.nl daar vindt je gave beelden) en aan de flanken zie je de Cutter patrouilleboten van de Jaguar klasse, eentje draait net om en daar zie je ook nog in het klein de helikopter.

De helikopters van de Coast Guard zijn van het type Agusta Westland AW-139 en de vliegtuigen van het type Dash-8. Hier zien jullie mij bij het vliegtuig en de helikopter die speciaal voor mij even naast elkaar gingen poseren. Omdat het buiten superfel licht is val ik een beetje in het donker weg, volgende x flitsen.

Er zijn hier zowel militairen als civiele medewerkers en dan ook nog van verschillende nationaliteiten, zo zijn er Canadese, Engelse, Nederlandse en lokale, dus van Curacao afkomstige medewerkers. Hierdoor hoor je ook allemaal verschillende talen, zo hoor je hier engels, nederlands en papiumentu, dat is de lokale taal hier op het eiland. Al met al een kleurrijke en gezellige boel dus. Als je meer wilt weten over de kustwacht kun je dat vinden via www.kustwacht.org hier vindt je alle weetjes over wat ze hier doen. Ze hebben hier ook nog een helikopter van de luchtmacht, op de foto hieronder zie je de Cougar, deze vliegt soms ook voor de kustwacht en oefent ook met militairen die hier op het eiland wonen en werken. Deze is hier tijdelijk gestationeerd totdat de NH-90 helikopter volledig operationeel aan boord van het stationsschip staat. Misschien kom je de Cougar of NH90 heli nog weleens tegen op een Hoogvliegers-dag. Het stationsschip is een marine fregat welke hier altijd paraat is voor de eilanden.

Na aankomst op de Marine basis waar we slapen, gingen we boodschappen doen, gewoon bij de “Appie”, die hebben ze hier dus ook net als thuis. De volgende dag, zondag, waren we een dagje vrij en konden we even wennen aan het tijd- en temperatuurverschil, het is hier namelijk 6 uur vroeger dan in Nederland en iets warmer. Ook zijn we nog even naar het strand geweest waar hele vreemde draken rondkropen, dit waren leguanen die hier veel voorkomen, ze doen vrij weinig want het zijn planteneters dus het lijkt erger dan het is, ze kunnen bijna een meter lang worden. Het waait hier altijd flink dus ik moet goed uitkijken dat ik niet ongeplanned airborne ga, oppassen dus.

Op de achtergrond van bovenstaande foto zie je dat puntje, dit is de Christoffelberg 372 meter hoog.
Op de foto onder zie je een parkje bij Westpunt waar ze de bomen van een kleurrijke beschildering hebben voorzien, kun je me vinden in de tentakels van deze “houten” octopus?

Maandag gingen we aan het werk, aan boord van het Dash-8 patrouille vliegtuig zijn veel sensoren, zoals radar en verschillende camera’s, waarmee dag en nacht de omgeving in de gaten gehouden kan worden. Ook hebben ze middelen aan boord die ze kunnen inzetten als er schepen in nood zijn of er drenkelingen in het water liggen. Zo kunnen ze vlotten via een speciaal luik in de vloer nauwkeurig bij de drenkelingen afwerpen. Tevens hebben ze rookmarkers en speciale boeien met een zender die ze bij een bootje of drenkelingen kunnen droppen. Zo kunnen de reddende eenheden zoals schepen of helikopters ze beter vinden.

We gingen vroeg in de avond in het donker weg en kwamen de volgende morgen pas terug en hebben een groot deel van het caribisch gebied doorzocht op mogelijke snelle bootjes die vanuit Zuid-Amerika proberen over te steken naar de Antillen of verder naar het noorden richting Puerto-Rico of de Dominicaanse Republiek en Haiti. Hierbij hebben we samengewerkt met een amerikaans vliegtuig en het stationsschip die ergens in het gebied lag, ik mag niet verklappen waar precies. Vaak smokkelen die kleine bootjes illegaal mensen of drugs. Regelmatig worden de kustwacht eenheden ingezet om deze bootjes te achtervolgen, aan te houden en de mensen te arresteren. Deze nacht hebben we geen illegale praktijken waargenomen, wie weet een volgende keer. Dinsdag eerst maar even uitslapen na een lange nacht.

De volgende vlucht was een dagvlucht en kon ik dus ook nog van het uitzicht genieten. In de zijkant van het vliegtuig zitten de zogenaamde bubble-windows, hier heb je een geweldig uitzicht door naar buiten omdat je als het ware met je hoofd helemaal buiten het vliegtuig komt en je dus langs het vliegtuig naar voor en achter kunt kijken.

Hierboven zie je me net tijdens het boarden. Voordat we de lucht ingingen kon ik nog even in de cockpit kijken, wat een hoop knopjes en metertjes zeg, daarna nog even achter het console van de sensoroperator gezeten. De sensoroperator bedient alle sensoren die in het vliegtuig zitten, oa. De radar en camera’s.

Deze vlucht gingen we op patrouille langs Aruba, Bonaire en Curacao. Ik mocht in het bubble-window liggen en had daaruit en prachtig uitzicht op alles wat voorbij kwam. Ik heb inmiddels ook de mooie Kustwacht-insigne opgespeld gekregen je ziet hem op mijn linker zijkant zitten.

Het was vandaag koningsdag en dat wordt hier heel uitbundig gevierd. Toen we langs Willemstad vlogen konden we zien dat het erg druk was in de stad. Overal tentjes en oranje, de muziek konden we natuurlijk niet horen, daarvoor zaten we te ver weg. Op de volgende foto’s zie je ons langs Willemstad met zijn hoge Julianabrug vliegen. Sommigen van jullie kennen misschien de Dolphin Academy, dit is bij het Seaquarium en zie je op de foto daaronder.

Inmiddels zijn we onze spulletjes alweer aan het inpakken, morgen gaan we weer naar huis. Ik heb het hier erg naar mijn zin gehad, veel gezien en beleefd maar verlang toch wel weer naar mijn nederlandse hangaar.

Binnenkort gaat mijn gezagvoerder voor een oefening met 3 NH90’s helikopters 3 weken naar Culdrose in Cornwall, Engeland. Als ik tijd heb en het mag, ga ik misschien wel mee. Leuk dat jullie mijn verhaal gelezen en foto’s bekeken hebben en wie weet, tot snel voor een volgend avontuur.

Groetjes van Ko Piloot

Wil jij ook een Ko Piloot knuffel of Truckie? Dat kan, klik hier.