Koen vloog naar de wolken toe

Koen had een wens: hij wilde vliegen tussen de wolken. We kenden de Stichting Hoogvliegers via mijn schoonmoeder. We maakten een afspraak met piloot Jurrien Wouterse voor 7 september op Lelystad Airport. Op 7 september stapten Koen en ik in de auto naar Lelystad. Een paar weken daarvoor hadden we het Aviodrome (naast Lelystad Airport) bezocht, zodat Koen al wat kon wennen aan de omgeving.

Jurrien heette ons welkom en bracht ons naar zijn vliegtuig. Koen vond het super leuk. Jurrien legde uit wat we gaan doen: "Zie je die wolken daar? Daar vliegen we naartoe. En dan vliegen we weer terug naar hier." Prima plan. We stapten alle drie in: Jurrien en Koen voorin; ik erachter. Het taxiën vond Koen leuk. Maar toen ... stegen we op. Koen schrok: "Pappa, wat gebeurt er nou?" "Ik wil dit niet!". Het was echt heel spannend voor Koen, een mengeling van verbazing en angst. We hadden hoofdtelefoons op, dus we konden door het motorgeluid heen toch met elkaar praten. Jurrien praatte rustig tegen Koen: "Koen, zie je die wolken daar? Daar vliegen we naartoe. En dan vliegen we weer terug naar de grond". Daardoor kon Koen wat rustiger worden. Maar het bleef heel spannend. Bij de wolk maakten we een rustige bocht, en toen vlogen we weer terug naar het vliegveld.

Op de grond, na het landen, vond Koen het niet eng meer. Hij mocht ook even sturen bij het taxiën, van links naar rechts. We bedankten Jurrien, Ik was blij dat Jurrien rustig was gebleven, en Koen had geholpen om rustiger te worden. Het was een intense ervaring. In de auto terug vertelde Koen dat hij bang was geweest dat we zouden vallen. Zo'n klein vliegtuig, zo vlakbij het raam, 2000 meter hoog, de wereld zo klein.

We hebben er nog vaker over gepraat afgelopen weken, zodat zijn ervaring een plek kon krijgen. Nu, ruim twee maanden later, heeft Koen de ervaring een plek kunnen geven, en zou hij nog wel eens willen vliegen. Dankjewel Hoogvliegers, dankjewel Jurrien Wouterse :-)