Jason werd Hoogvlieger vanaf Vliegveld Drachten

We kregen bericht! We mochten komen op de Hoogvliegersdag in Drachten! Zodra we dat vertelde tegen onze jongen sloeg de paniek toe! Toch niet in een echt vliegtuig! Dat durfde hij niet! Ik zag mijn geest al dwalen - straks mocht hij mee met een vliegtuig, durft hij niet! Gelukkig stonden er allemaal leuke filmpjes op YouTube zodat hij kon zien hoe een Hoogvliegersdag eraan toe gaat. En al snel vertelde hij enthousiast tegen iedereen dat hij zou gaan vliegen!

Toen de dag aangebroken was reden we naar HOS Oil waar we gastvrij verwelkomd werden. Een prachtige pet, een T-shirt en vliegticket! Een bakkie koffie, limonade en voor de kids een leuke kleurplaat. Aan alles was gedacht. Niet veel later hoorden we geronk en kwamen er een aantal bijzondere motoren aangereden gevolgd door indrukwekkende trucks en voertuigen. Op het terrein konden we al deze mooie transportmiddelen van dichtbij bekijken. En toen was het tijd om in te stappen. In kolonne reden ze naar het vliegveld, onze zoon stralend in de ambulance waar hij op de sirene-knop mocht drukken!

We werden ontvangen door een vrijwilliger die ons liet zien waar we konden inchecken. Wat een ontvangst! Poffertjes, broodjes te over, drinken, heel veel leuke spellen om te doen en een echte vlucht simulator! Hij had het veel te druk om zenuwachtig te worden! We konden ons prima vermaken tot ons nummer 47 op het bord verscheen. We ontmoetten de piloot die onze zoon en zijn vader meenam naar zijn vliegtuig. Alle tijd werd genomen om hem rustig plaats te laten nemen en hem kennis te laten maken met het vliegtuig. Mijn "wat-nou-als-hij-niet-durft-gedachten" waren voor niets geweest, want hij ging helemaal op in de pracht van de ervaring. De headset ging op en al snel klonk het bulderende geluid van het startende vliegtuig door de lucht.

Ondertussen vlogen verschillende vliegtuigen af en aan, de vliegtuigbegeleiders op de grond leidde alles in goede banen. De Havendienst in het torentje verzorgde de vlucht informatie - contact met Schiphol was nodig om het moment van opstijgen te controleren. Dit ging helemaal officieel! En na de juiste "Echo, Charlie, Bravo-toestemmingen" taxiede het vliegtuig van het gras naar de baan met brullende motor, draaiende propeller en heel veel snelheid! Daar ging hij, de lucht in! Ik keek het vliegtuig na, mijn kleine jongen, dagelijks genoeg uitdagingen te dragen, maar vandaag vloog hij!

In de lucht vertelde de piloot over de route en was het de beurt aan onze zoon om te sturen! Wat een ervaring! De tijd vloog voorbij! Al snel was het tijd om te landen en ook dat mocht hij echt doen! Het vliegtuig kwam aan, de wielen raakten de grond en de landing was een daverend succes! Deze moeder kon weer rustig ademhalen halen.

Niet veel later ging de deur open en daar verscheen onze zoon, stralend! "Hij had het vliegtuig uit mogen zetten!" Hij huppelde over het veld met de grootste glimlach vol enthousiasme en trots, pratend over de volgende keer dat hij weer zou gaan vliegen. Dit wilde hij nog wel een keer! Wat een immense ervaring! Samen met de piloot liep hij terug naar de balie. Alle balie-vrijwilligers kregen zijn enthousiaste verhaal te horen over hoe hij, helemaal zelf, gevlogen had door heel Nederland!

Hij kreeg een diploma die ondertekenend werd door de piloot en door hem zelf. Deze moet natuurlijk in een lijst, helemaal echt! En toen kon er nog gespeeld worden: boogschieten, reuze sjoelen, basketbal, voetbal op een mega dartbord en nog veel meer! En vergeet de kraam niet met de leukste merchandise. Met knuffels en een broodtrommel liepen we terug naar de auto terwijl hij benoemde hoe verwent hij was. Als hij maandag op school zou vertellen zou hij zijn T-shirt aan doen en zijn pet op natuurlijk! Ineens stond hij stil en rende terugroepend dat we moesten komen want "ik moet nog sokken kopen!"

In de auto speelde hij met zijn knuffels en met elkaar genoten we na van de fantastische dag. Thuisgekomen moesten de buren natuurlijk alles horen. Hij was door heel Nederland gevlogen. Helaas niet boven onze stad, dus ze hadden niet kunnen zwaaien, maar hij kon wel zijn diploma laten zien. Hij trok zijn nieuwe sokken aan en speelde buiten zonder jas omdat iedereen zijn shirt moest zien! De filmpjes en foto's zijn al naar Juf gestuurd want heel groep 3 moet natuurlijk horen wat een avontuur hij beleefd heeft!

Terwijl ik dit schrijf ligt onze jongen in bed te dromen over zijn vlucht en denk ik terug aan deze dag. Wat waren we onder de indruk van alles wat geregeld en georganiseerd was. De vele mensen die op zoveel manieren deze dag mogelijk maakten. De investeerders, donateurs en vele vrijwilligers.......alles was tot in de puntjes verzorgd en we zijn ontzettend verwend. Eigenlijk zijn we er een beetje stil van.

We willen iedereen bedanken. Iedereen die op welke manier ook heeft bijgedragen aan deze fantastische dag. Wat hebben we, als gezin, genoten! Wat zijn we in de watten gelegd! Wat een ervaring!