Robin Bergman
09 januari 2011Op zondag 9 januari 2011 werden wij gebeld door piloot Cees Kamminga. Omdat het prachtig zonnig weer is wil piloot Cees gaan vliegen vanuit Rotterdam naar Texel en hij vraagt of Robin, onze 10-jarige zoon (hij heeft Cerebrale parese, spastische diplegie) ook zin heeft om mee te vliegen. Robin mag 2 medepassagiers meenemen. Daar zijn wij, papa en mama, erg blij mee. Natuurlijk wil Robin mee! Wij worden eerst rondgereden met de auto over het vliegveld Rotterdam – de hele landingsbaan wordt alleen voor Robin verlicht en racen wij met de auto overheen. Het mag eigenlijk niet, maar vandaag mag het voor heel eventjes wel!
Daarna nemen wij nog een kijkje bij de brandweerauto’s en het vliegtuig waarmee de ministers vliegen en dan gaan wij echt instappen in het vliegtuig met piloot Kees.
Het is best spannend, het vliegtuig maakt heerlijk brommend geluid (geen herrie, hoor - zegt piloot Cees). Om met elkaar te kunnen communiceren krijgen wij allemaal hoofdtelefoons op.
Dan gaan we vliegen en mag Anno, een ander jongetje die copiloot is op weg naar Texel, ook meesturen. Piloot Cees houdt regelmatig contact met de verkeerstoren om zijn positie aan te geven zodat iedereen weet waar wij vliegen. Het uitzicht is adembenemend mooi! Alles is te zien, de polders, het groene hart, Muiderslot,
Volendam, Afsluitdijk, zee en schepen, snelwegen met auto’s…
Op Texel landen wij op het gras en krijgen wij van piloot Cees uitleg over het vliegtuig, waar welk onderdeel voor is en waar een piloot op moet letten als hij weer wil gaan vliegen.
Na een gezellige lunch in het zonnetje wordt Robin copiloot en kan gaan sturen terug naar Rotterdam.
Wij zien de hele kustlijn, Hoogovens, veel vliegers, circuit van Zandvoort, Den Haag... Wij zwaaien bij Noordwijk naar Robin zijn broertje Richard, die van beneden naar ons kijkt. Het is best inspannend om de hoogtemeter in de gaten de houden om de juiste hoogte te behouden. Want hoger vlieger dan 500 m mag niet omdat er vliegtuigen landen op Schiphol en wij anders met hun zouden kunnen botsen. Het stuur van het vliegtuig mag Robin alleen heel zachtjes bewegen want anders gaan wij wel erg snel stijgen en dalen. Robin doet het erg goed!
Terug op het vliegveld van Rotterdam is Robin heel erg onder de indruk van deze prachtige dag. Hij is ontzettend moe, maar erg gelukkig met wat hij heeft meegemaakt. Thuis kijken wij samen bijna honderd foto’s die wij onderweg gemaakt hebben en de video nog eens terug.
Wat een fantastische dag!
Wat een fantastische mensen, die Hoogvliegers en de vrijwilligers, piloten zoals Cees!
Wij zijn de afgelopen 3 weken waarin wij allemaal ziek waren en Robin wegens de pijn in zijn rug niet meer kon lopen, helemaal vergeten.
Wij zijn jullie ontzettend dankbaar voor een onvergetelijke dag!
Robin, Majka en Sander Bergman
Daarna nemen wij nog een kijkje bij de brandweerauto’s en het vliegtuig waarmee de ministers vliegen en dan gaan wij echt instappen in het vliegtuig met piloot Kees.
Het is best spannend, het vliegtuig maakt heerlijk brommend geluid (geen herrie, hoor - zegt piloot Cees). Om met elkaar te kunnen communiceren krijgen wij allemaal hoofdtelefoons op.
Dan gaan we vliegen en mag Anno, een ander jongetje die copiloot is op weg naar Texel, ook meesturen. Piloot Cees houdt regelmatig contact met de verkeerstoren om zijn positie aan te geven zodat iedereen weet waar wij vliegen. Het uitzicht is adembenemend mooi! Alles is te zien, de polders, het groene hart, Muiderslot,
Volendam, Afsluitdijk, zee en schepen, snelwegen met auto’s…
Op Texel landen wij op het gras en krijgen wij van piloot Cees uitleg over het vliegtuig, waar welk onderdeel voor is en waar een piloot op moet letten als hij weer wil gaan vliegen.
Na een gezellige lunch in het zonnetje wordt Robin copiloot en kan gaan sturen terug naar Rotterdam.
Wij zien de hele kustlijn, Hoogovens, veel vliegers, circuit van Zandvoort, Den Haag... Wij zwaaien bij Noordwijk naar Robin zijn broertje Richard, die van beneden naar ons kijkt. Het is best inspannend om de hoogtemeter in de gaten de houden om de juiste hoogte te behouden. Want hoger vlieger dan 500 m mag niet omdat er vliegtuigen landen op Schiphol en wij anders met hun zouden kunnen botsen. Het stuur van het vliegtuig mag Robin alleen heel zachtjes bewegen want anders gaan wij wel erg snel stijgen en dalen. Robin doet het erg goed!
Terug op het vliegveld van Rotterdam is Robin heel erg onder de indruk van deze prachtige dag. Hij is ontzettend moe, maar erg gelukkig met wat hij heeft meegemaakt. Thuis kijken wij samen bijna honderd foto’s die wij onderweg gemaakt hebben en de video nog eens terug.
Wat een fantastische dag!
Wat een fantastische mensen, die Hoogvliegers en de vrijwilligers, piloten zoals Cees!
Wij zijn de afgelopen 3 weken waarin wij allemaal ziek waren en Robin wegens de pijn in zijn rug niet meer kon lopen, helemaal vergeten.
Wij zijn jullie ontzettend dankbaar voor een onvergetelijke dag!
Robin, Majka en Sander Bergman