Iris van de Wetering
10 juli 2011Dagje hoogvlieger,
Op zondag 10 juli 2011 was het eindelijk zover. Ik mocht gaan hoogvliegen met Huub!
Wat een hartelijk ontvangst door Huub en zijn vrouw op basis Welschap.
Na wat drinken kreeg ik uitleg over de vliegroute en het vliegtuig en een supermooi t-shirt en pet van stichting de
hoogvlieger! Daar was ik erg blij mee! Ik trok meteen mijn shirt aan en zette mijn pet op!
Toen haalde Huub zijn cessna vliegtuig te voorschijn! Wauw, dat ik daarin mag vliegen! Na de nodige controles mocht ik instappen. Papa en mama gingen ook mee.
Ik vond het heeeeeel spannend, want ik heb hoogtevrees.
Maar… eenmaal in de lucht, heb ik erg genoten van het uitzicht. De horizon was prachtig, al het groen, de piepkleine koeien en paarden.
En toen mocht ik zelf sturen. Het was eigenlijk niet zo moelijk, alleen de bochten maken was lastiger om het stuur goed vast te pakken.
Ik vond het zo stoer! En papa en mama ook!
Het was al weer tijd om te landen! Eenmaal aan de grond hadden we nog een kadootje voor Huub en zijn vrouw omdat ik het zo’n leuke dag vond!
Ik was tijdens de vlucht wat stilletjes. Maar, ik heb enorm genoten en……ik zou zo weer meevliegen met Huub!
Stichting de hoogvlieger, heel hartelijk bedankt dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt voor mij. En een speciaal dank je wel voor Huub en zijn vrouw. We zullen jullie nooit vergeten!
Groetjes Iris
Wat een hartelijk ontvangst door Huub en zijn vrouw op basis Welschap.
Na wat drinken kreeg ik uitleg over de vliegroute en het vliegtuig en een supermooi t-shirt en pet van stichting de
hoogvlieger! Daar was ik erg blij mee! Ik trok meteen mijn shirt aan en zette mijn pet op!
Toen haalde Huub zijn cessna vliegtuig te voorschijn! Wauw, dat ik daarin mag vliegen! Na de nodige controles mocht ik instappen. Papa en mama gingen ook mee.
Ik vond het heeeeeel spannend, want ik heb hoogtevrees.
Maar… eenmaal in de lucht, heb ik erg genoten van het uitzicht. De horizon was prachtig, al het groen, de piepkleine koeien en paarden.
En toen mocht ik zelf sturen. Het was eigenlijk niet zo moelijk, alleen de bochten maken was lastiger om het stuur goed vast te pakken.
Ik vond het zo stoer! En papa en mama ook!
Het was al weer tijd om te landen! Eenmaal aan de grond hadden we nog een kadootje voor Huub en zijn vrouw omdat ik het zo’n leuke dag vond!
Ik was tijdens de vlucht wat stilletjes. Maar, ik heb enorm genoten en……ik zou zo weer meevliegen met Huub!
Stichting de hoogvlieger, heel hartelijk bedankt dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt voor mij. En een speciaal dank je wel voor Huub en zijn vrouw. We zullen jullie nooit vergeten!
Groetjes Iris