Anne Fleur van Lente

Op 24 januari heb ik voor het eerst gevlogen.

En niet alleen maar gevlogen, nee, ook zelf het vliegtuig mogen besturen. Het verhaal begon eigenlijk al een week eerder. Op zondag 18 januari was ik met mijn vader en broertje al naar vliegveld de Kooij bij Den Helder gegaan. Het was die dag echter slecht vliegweer. Regen en een flinke wind. Op de teletekst volgden wij de weersvoorspellingen, maar het klaarde niet op. Dus ging de vlucht niet door. Eigenlijk was ik daar wel een beetje blij mee. Met slecht weer lijkt het mij niet zo fijn daarboven, ik zou best wel misselijk of luchtziek kunnen worden.

Gelukkig maakten wij meteen weer een nieuwe afspraak met onze piloot, Alex van Osch. Zaterdag 24 januari: Het was vandaag zonnig, en droog. Dus vol goede zin naar vliegveld de Kooij. Aldaar aangekomen konden wij het vluchtplan doornemen. Dat vliegen niet zomaar gaat blijkt wel uit alle zaken die nog voor de vlucht doogenomen moeten worden. Naast de route die wij zouden gaan vliegen moet ook goed naar het weer gekeken worden. In de hangaar controleerde Alex het toestel. Hierna mocht mijn broertje helpen om het toestel, een Cessna, naar buiten te rijden. Toen wij in het toestel zaten, met koptelefoon op, werd de motor gestart om naar de tankauto te rijden. Wat maakt de motor veel lawaai. Daarom was het goed dat wij die koptelefoons op hadden en zo elkaar goed konden verstaan. Omdat het tanken niet lukte, zouden wij eerst naar Texel vliegen om brandstof in te nemen. Dat betekende dus een extra landing en start op Texel! Ik vroeg mij wel af of we dan wel genoeg benzine hadden om naar Texel te vliegen, maar Alex maakte zich hier schijnbaar geen zorgen over, dus het zou wel goed komen.

Omdat ik nog nooit eerder had gevlogen was de start superspannend. Eerst taxiën naar de startbaan. Alle veiligheidsregels werden nogmaals doorgenomen en toen: meer toeren van de motor en starten maar. Opeens ben je los van de startbaan en voel je dat je vliegt. Met een bocht vlogen wij naar Texel. Het was goed weer en we konden alles goed zien. Vrij snel waren we boven Texel De landing was op een grasbaan, maar ging prima. Mijn broertje mocht helpen met brandstof tanken, echt iets voor hem. Volgens mijn vader ging het niet goed omdat de brandstof in de vleugels ging. Toen konden wij weer starten (eerst nog de ladder weg). Na een goede start vlogen wij weer richting de Kooij, waarna al snel de kustlijn werd gevolgd om naar Heemskerk, onze woonplaats, te vliegen. Daar stonden ze ons al op te wachten. We vlogen twee rondjes over ons huis.

Dat was goed te zien, want mijn moeder en broers stonden te zwaaien met de vlag. Dat ging best snel, want voor ik het wist waren we alweer op weg naar Alkmaar. Daar vlogen we boven het AZ stadion. Hierna richting Medemblik. Toen we gingen landen vloog er nog een toestel voor ons, dus we moesten even wachten. De landing verliep voorspoedig en even later stonden wij weer met beide benen op de grond. Een hele ervaring rijker! Van Alex kregen wij nog een mooie oorkonde en ik een pracht poster van mij in het toestel. Wij hadden een leuke dag, en ik heb voor het eerst gevlogen en ga dat zeker nog eens doen.

Groeten van Anne Fleur